BAZEN OLUR ÖYLE
İnsan bazen kaybeder.
Evini, parasını, ailesini, işini, arkadaşını, aklını, kendini…
İnsan, bazen çoklu travmalardan geçer.
Evini, parasını, ailesini, işini, arkadaşını, aklını, kendini…
İnsan, bazen çoklu travmalardan geçer.
Teke tek savaşta yenilmezsin de dertlerin toplaşıp gelmeleri yere serer. Ayağa kalkmak zaman alır ama
kalkarsın. Hayat bu, kaldırır. Kalkmazsan
yara alırsın. Hayat, kalbinden aldığın yarayla vurur en çok ona iyi
bakarsın.
Hep gidici kadınları seversin ya da hiç gelmeyecekleri. İmkansızlara
meyillisindir. Uzaktan seversin, içinden
seversin, sessiz sakin seversin. Sevmese de seversin. Ve çoğu
zaman sevsen de sevmezden gelirsin. Elin kolun bağlıdır elini tutamazsın, ayağına olmazlar
dolanmıştır bir adım atamazsın. Gözleri
gözlerine değince felaketin olur ağlarsın. Seni sevmediğini bilir,
başkasını sevdiğini duymazdan gelir, ''Üçüncü şahıs'' olur bir
şiirde yerini alırsın.
Seni sever sanırsın, anlar sanırsın, kayıp parçamdı buldum
sanırsın, o varken hiçbir şeyi ciddiye almam sanırsın. Sonra başını alıp öyle
bir gider ki hiç yara almam dediğin yerden kırılsın. Bu yaralar fiziksel değil,
bu yaralar ruhsal. Yara içimizde. Yara vicdanın en darbe almaz, en korunaklı dediğimiz
yerinde. Bu yaralar sayesinde ciddileşmeye başlarsın.
Bazen yaşatmazlar. Koskoca ülkede gün gelir sana yer olmadığını anlarsın. İstenmiyorum sanırsın. Sevilmiyorum sanırsın. Kötü insanların nasıl olur da mutluluktan mutluluğa koştuğunu anlamazsın. Herkes doğru bir ben mi yanlışım der kendini sorgularsın.
Bazen yaşatmazlar. Koskoca ülkede gün gelir sana yer olmadığını anlarsın. İstenmiyorum sanırsın. Sevilmiyorum sanırsın. Kötü insanların nasıl olur da mutluluktan mutluluğa koştuğunu anlamazsın. Herkes doğru bir ben mi yanlışım der kendini sorgularsın.
Herkes değişiyor, zamana ayak uyduruyor, bulunduğu kabın
şeklini alıyor sen sadece uzaktan bakıyorsun. Değişmiyorsun. Onlar gibi
değilsin olamıyorsun. Onlara benzemek de istemiyorsun. Hayal ediyorsun. Belki bir gün bir yerde, kendin gibilerle karşılaşıyorsun. Hayallerinizin ortaklığı
az biraz cesaretlendiriyor seni. Gün gelecek diyorsun; gün gelecek doğu batıya,
varoş kente, çirkin güzele, iyi kötüye galip gelecek. Buna inanıyorsun.
Sonra bir gün bir şey olur ve rengarenk bir ülke hayal
ederken siyaha boyandığını fark edersin. Ellerinden kayıp giden, gözlerinin
önünde değişen her şey için savaşmaktan vazgeçersin. Boşa çabalıyorum hissine
yenilmişsindir. Çünkü insanlar yorar, insanlar değişir, insanlar laftan anlamaz,
insanlar cahildir. Deveyi gütmek zor gelir tek çare diyardan gidersin.
Belki yaraya tuz basıyor olabilirim ama ciddiyim.
Yaşanılan şeyler hayata karşı motivasyonunuzu kırmasın. Bazen olur öyle deyip geçin. Öyle olması lazım geldiği için olur deyin. ''Nasihatten payımızı almayı beceremedik, musibete ihtiyacımız varmış demek ki'' deyin geçin. Ama mutlaka geçin. Takılıp kalmayın düştüğünüz yere.
Dünyayı da boşa suçlamayın hata bizde. Biz değişmeden dünya
değişmez. Seçim bizim, seçim hepimizin.
‘’Deve de bizim hendek de hiçbir yere gitmiyorum’ diyecek
cesaretiniz olsun yüreğinizde.
"Aşığım ulan yemişim imkansızlıkları" diyecek birinin
karşınıza çıkmasını beklemeyin. O kişi siz olun, ben olayım. Biz önce kendimize
bakalım.
Kötü olduğuna şahit olduğunu bildiğiniz insanların mutlu olması
size ‘’Ne de adaletsiz dünya’’ dedirtmesin. Yaşayacakları bir travma yeter
adaletin tecellisine. Buna inanın. Ama bunu beklemeyin siz yolunuza kaldığınız
yerden devam edin. Size ne elalemden.
Nereden vuracağı belli olmaz hayatın ve nereden geleceği
belli olmaz şifanın. Karamsarlığa prim vermeyin. Derdi veren çaresini de verir.
Her şeye vardır bir sebep siz buna sebep olan neyse onu bulup çıkarın.
Hayat güzel, hayat her şeye rağmen yaşanası. Yenilmeyin sadece zamanı gelince kendinizi geri çekin.
Yaşamın zorbalıkları yanında keyifli halleri de var. Hazır yaşıyorken eliniz ayağınız da tutuyorken bir
şeyler yapın. Hiçbir şey olmasa da en azından denedim dersiniz.
İnsan alışıyor; yokluğa, onsuzluğa, parasızlığa,
açlığa, haksızlığa.
İnsan biliyor; her fırtına sonrası güneş doğacak, para yine
kazanılacak, ölenin ardından bir tabak helva yenecek o karın yine doyacak ve
hayat kaldığı yerden devam edecek.
İnsan aynı acıları farklı zamanlarda yaşıyor, farklı dillerde anlatıyor ve farklı şekillerde gösteriyor. Kalpler farklı atsa da aslında aynı sızıyı hissediyor. Hiçbir acı bize has değil sadece çekme sırası bize geldi o kadar ama insan bunu bazen anlamazdan geliyor.
''İşin gereği şu ki insan; aceleci/hırslı/sabırsız/tahammülsüz yaratılmıştır (70/19 )
Ah insan acısıyla kendisini ne kadar da büyütüyor.
İnsan aynı acıları farklı zamanlarda yaşıyor, farklı dillerde anlatıyor ve farklı şekillerde gösteriyor. Kalpler farklı atsa da aslında aynı sızıyı hissediyor. Hiçbir acı bize has değil sadece çekme sırası bize geldi o kadar ama insan bunu bazen anlamazdan geliyor.
''İşin gereği şu ki insan; aceleci/hırslı/sabırsız/tahammülsüz yaratılmıştır (70/19 )
Ah insan acısıyla kendisini ne kadar da büyütüyor.
Çok teşekkür ederim.
YanıtlaSilTasavvuf yazısı gibi knk yazının sonlarında ben ALLLAH ım demenden korktum neyse güzel yazı ama benide hayat baya yordu amk intihar edip kurtulmak istiyorum şu siktiğim dünyasından ama ALLAH var yapacak bişey yok o verir o alır bir bildiği vardır
YanıtlaSilTasavvuf yazısı gibi knk yazının sonlarında ben ALLLAH ım demenden korktum neyse güzel yazı ama benide hayat baya yordu amk intihar edip kurtulmak istiyorum şu siktiğim dünyasından ama ALLAH var yapacak bişey yok o verir o alır bir bildiği vardır
YanıtlaSil